De Tsjerne. Jaargang 14

[p. 161]

[Nummer 6]

G.N. Visser:
It eilan Cyprus

De folkshelt Grivas yn earbied taeigene

Op Cyprus riist in berch, in wûndermoaije
De Nyls sawn earms kin er ûnderskiede
En 't read, dêr't easterkimen har mei toaije
Dêr, hwer't gjin minske komme mei op ierde
En op it heechst jit griene skeanten gloaije
En oan har foet dêr bloeit in frisse miede
Dêr't life twirren troch de blommen djoeije
En ruoikje litte it krûd en leaf lik soeije.

De oere is mei in gouden hoep dêr ronge
In delling leit der, dûnker fan struwielen
Dêr't leafdelieten klinke, yn de jonge
Leaven galmje blide fûgelkielen...
En weagen dan fornimst, dy't moarmelsjonge
Twa beken ljochtsje yn de sinnestrielen
En sûvre minnedrippen klear forsjitte
Dêr't Amor goud smelt, sjitark yn syn smidte.

Fan dit swiid tún sil 't griene leaf toninter
Yn 't wyt fan ryp, yn 't wyt fan snie him klaeije
En nea doart komme hjir de strange winter
Nea sil oer it struwiel de froastwyn waeije
Soel is de jiergong, ivich lyk forrint er
En ivich tôvet hjir de blide Maeije
Dy't yn de wyn de lokken ljocht ûntbine
En tûzen blommen wol to krânsen wine.

Nei Angelo Poliziano (1454-1494),
Stanze per la giostra.