De Tsjerne. Jaargang 14



[pagina 113]
J. Kroes: Hounsk de dei is in houn dy't yn 't foarbygean oan my rûkt ik bliuw net iens mear stean mar lit de fierten fearkrêftich op myn eachbol dounsje en lit it skaed fan huzen swiete keurmuzyk spylje en bûch biskieden foar safolle bigryp
Oermoedigens ik sil hjoed myn namme skriuwe yn kapitalen op de bisleine glêzen fan de stêd dat de wurden har as wylde fûgels oan it forwulft klibje en har blikken as ûngedierte werom flechtsje yn de hoalen fan har eagen myn mene tekel sil as in wite hân om har hert gripe