De Tsjerne. Jaargang 11

[p. 103]

Tjitte Piebenga:
Dyn hannen

foar Tsjitske

Nou't dyn ûnfollearde hannen
har sa stil en sêft om de
kersflam fan de takomst
bûge kin ik net bigripe
datstû ietter frou wêze silste

weromkrûpt yn de skulp
ian myn iensumheit
tocht ik oan dyn foroare
hannen tan skieik

ik kin dyn hannen net
bigripe as se troch myn
hier wuolje en flechtich
lans myn mûle waeije

dyn hannen binne sa goed
dvn hannen

dyn hannen

[p. 104]

Ljouwert

de beammen foar by
c en a bûge djipper oer
de greft de felle blêdskyn
glidet yn de graechte
fan it wetter

ynienen mei in
rûch stakkato
ritst in auto
troch de bocht

stilte
wémoedich

de triennen fan de
hjerst pelse op de
stiennen en de tåken
binne leech

tivoli komt út:
de sjarme fan
errol flyn waeijert
oer de nijstêd

stilte
wémoedich

yn dizze glézen stêd
lortar ik it
miel lan iensumheit
en ik sykje om eat
dat ik hjir net fyn

mar nou håld ik
myn hån op en
biddelje om in bytsje
waermte yn dizze
grousumheit