De Tsjerne. Jaargang 6

[p. 175]

Tsjits Peanstra:
Kwatrinen.

I

Ik bin de dounser op it tinne tried
Myn dom forstân is 't inkel dat my liedt
- Dan is it dien en wurdt der hantsjeklapt -
Mar fan myn kunst wurdt nea in bûsdoek wiet.

II

'k Wie figurant, kaem amper op 't toniel
Dou wiest de regisseur fan it gehiel
Mar dochs - hoe jammer - moast it stik mislearje:
Men hie gjin spylders foar it lêst tafriel.

III

Jim, partisanen dy't fan dieden sprekke,
Wol ienkear út jim neare finz'nis brekke
Jim, fûle striders op in feilich front
Hwa doar it earst de greate lont ûntstekke?

IV

Wy binn' de deaden dy't gjin namme ha
Op 't earefjild ha wy gjin krûs of sa
Mar alle dagen bloeije wer de lânnen,
En komt ús dochs in blommerûker ta.

V

Forflok de wrâld, forflok dy sels it meast
Sykje yn kroegen noch in bytsje treast
En neam de dieven, moardners, greatsk dyn maten
Hja binn' net dea tominsten en ha geast.

VI

Dou wiest de traper oan myn spinnewiel
En spounst de wolle fan myn lytse siel
Mar op in dei, doe binn' de triedden knapt
En bleau neat oars, as in fortiisd gehiel.

[p. 176]

 

VII

 

 

 

Ik bin de houn dy't men in bonke jowt

 

En fan distânsje in stikje fleis taskout

 

Mar hoe't men Sneons it rûge bist ek kjimt

 

It is in bastert en dat euvel bliuwt.

 

 

 

VIII

 

 

 

Sykje dyn winsten yn in oar's skandael

 

Lyk as de bidlers is ús deihier skrael

 

Hwant alle banken jowe lege rinten

 

Hwa garre yn syn libben in kaptael?

 

 

 

IX

 

 

 

Ik bin in mich dy't yn dyn keamer fleach

 

En yn 'e spegel hiel dyn hûs biseach

 

Mar och, in mich hat oars neat to forwachtsjen

 

As iens to skriemen yn in tiizjend reach.

 

 

 

X

 

 

 

It lok nimt foar it needlot faek de wyk

 

En hwat hjoed rjocht is, dat is moarn faeks bryk

 

Mar tink oer alles net to folle nei

 

En liz dyn apels nea foar 't rút to kyk.