De Tsjerne. Jaargang 4

[p. 144]

Inne de Jong:
Kwatrinen fan Omar Khayyam.

LVI

Net om it libben op syn kop to setten,
Of út forachting fan Gods suv're wetten
Gryp ik nei 't glês, mar yn de dwelm fan wyn
Fyn ik de dream en ha mysels forgetten.

LVII

Hwa brocht dy dronken troch de neare nacht?
Haw ik dy, of hast my nou yn 'e macht?
Dyn ûnbidutsen antlit boazet oan
It fjûr, dat troch myn lea en sinnen slacht.

LXVIII

Wy hawwe alle ierdsk bisit forlern
En dounsje troch de tiid as dwaze bern.
D' ynset is heech, wy tinke om lean noch doem,
Mar wolle hjoed it lok yn d' eagen sjen.

LIX

Tusken ûnleauwe en leauwe leit ien sike,
Tusken twivel en wissichheit ien sike,
Sa skaet jen stuit it libben fan de dea,
Brûk dan dit amerij, it folle en rike.

LX

In koarte, wylde dei, dy't ús biskynt,
In weach fan ûnk, dy't al ús lok forslynt,
En fier foardat wy witte hoe of hwat:
De swarte Ingel, dy't ús oeral fynt.