De Tsjerne. Jaargang 4

[p. 9]

Marten Brouwer:
Oceanysk.

gjin reden gjin doel, finzen yn
inkeld mislearre langst.
forgees de wacht oan de grinzen
fan leafde's elysium. nea
sille dyn lytse hannen
hoeden roere myn lea
om de mismoedige tinzen
en tûzen wanhopige winsken
en alles wyld to oerglinstrjen
yn ien dwylsinnige pea

gjin leafde gjin haet. jimmeroan
inkeld mislearre langst.
stadich sakje de ûren
fan ûntwikend petear.
hertstocht, ûnderbiwuste,
barst letter earst iepen.
yn de allinne-sfear
barnt tsjuster syn gloede
oan't ynienen it witten
skrillet: hwat jowt it mear

prinsesse
spried my dan ienris ienris
- wide ûnnimbere sé -
dyn wêzen glinsterjend iepen
en ik rin rjuchtút oer it wiete
sân dwers troch de brânning
om, it brûs op 'e sliepen,
langsum rêstich en frij
yn dit opstigend wetter
it lot oan 'e lippen to fielen:
Kin ik dy net drinke, drink my!