De Tsjerne. Jaargang 4

[p. 8]

Kees Jongsma:
Lietsje.

'k Wie jong, ik bistie fan it foarmjen
Fan it libben dat komme soe:
As in kening de wrâld trochstoarmje,
Mei in frou dy't my hawwe woe.

En ik woe it yn fersen bisjonge,
Mar och, men wit hoe it giet:
Dy frou dy joech my in jonge,
'k Forgeat dat der oars hwat bistiet

Nou hear ik wol by de kalmen -
It lok is in wûnder geniet -
Mar in keatling brekt gau út 'e skalmen,
In libben rint licht út 'e tried.

Mar ik hâld fan de hieme geroften:
De bolle dy't hoart oan it tsjoar
Under Fryske Maitiidsloften,
Frou en bern om 'e bûthûsdoar.

Sa wol ik myn hert net slope
Mei smert om in lyts fortriet,
Licht brekt wol de trie, mar de knopen
Dy wurde in sang en in liet!