De Tsjerne. Jaargang 1

[p. binnenkant achterplat]

Frysk en Frjemd.

‘Terra Incognita’.

Fan 't hjerst sil ûnder auspiciën fan it Bureau foar Kulturele Saken in bondeltsje Fryske poëzij yn Hollânske oersetting forskine. De redaksje is yn hannen fan D.A. Tamminga en Anne Wadman. Fortalingen wurde û.o. opnaem fan de hân fan Hein de Bruin, G. Stuiveling, Th. de Vries, Marten Sikkema, Gerrit Borgers, Fedde Schurer en de beide redakteurs. It doel is de Fryske lyryk fan hjoed-de-dei yn Hollân mear bikend to meitsjen, nou 't dêr sa 'n bilangsteiling foar bistiet.

‘Boer en Dichter’.

Fan Kees Jongsma sil ynkoarten by de Torenlaan to Assen in bundel fersen forskine, ‘Boer en Dichter’, foarlopich it lêste nûmer fan de Reiddomprige.

Abe Brouwer, ús Fryske Gullbransson.

Der wurdt wakker fan grute dat de romans fan Abe Brouwer, yn it Noarsk en Ingelsk oerset, de Fryske litteratuer op 'e wrâldmerk fortsjintwurdigje sille. Soks is in moai ding, mar men freget jin dochs ôf: hoe sil dat spul byldkje yn deselde tael dêr 't in Dos Passos en in Hemingway har boeken yn skriuwe? Hie men foar ús represintaesje net in better kar dwaen kind? Us tinkt, dat wy mei De sûnde fan Haitze Holwerda en mei de Hoara's fan Hastings better figuer slaen kind hiene.

J.-P.-Sartre nei ús lân.

‘Het Parool’ fornijt ús dat de Frânske skriuwer-psycholooch-filosoof Jean Paul Sartre, de man fan it Frânske existentialisme, de ‘nije’ filosofy dy 't yn Frankryk hjoed de dei de geasten sa spand haldt en dêr 't eins nimmen it fine fan wit, dizze hjerst of winter nei Nederlân komme sil foar it hâlden fan lêzingen. Mûglik kin hy de misforstannen ût 'e wei romje dy 't der oangeande it existentialisme rounom jit bisteane.

De vrije katheder oer Fryslan.

Yn de ‘Vrije Katheder’ fan 31 Maeije 1946 jowt de hear A.A. van Wijnkoop yn in tige sympathyk forslach fan de Fryske Dagen syn yndrukken oer Fryslân. Oer de Fryske litteratuer skriuwt er dêr û.o.: ‘Ik ben wat dieper op de zaak ingegaan, en kreeg een paar Friese tijdschriften in handen. Daarin las ik ook critieken op Friese boeken, critieken die niet mals waren, fel gericht tegen goedkope boerenverheerlijking en noodlotsgedachte, zoals die daar al te vaak in weinig gevarieerde vorm blijken opgediend te worden. Deze critici zullen het niet makkelijk hebben.’

Nou leit it ús by, dat lêste sil wol hwat taf alle. De redaksje fan de Tsjerne kin meidiele dat net ien fan har redaksjeleden ont nou ta fan it publyk lestich fallen is, dat de polysje net ien fan dizze lju noch rêdde hoegen hat fan in op lynchen bigiene massa. Mar oars, it docht ús goed, dat ek ‘bûtenlanners’ ús tydskriften lêze.