Tsjip/Letteren. Jaargang 12

[p. 34]

Smaak

Zohra Zarouali, Senea

Ik ben Siham en zit in de derde klas van de Coornhert in Edam. Ik heb alle boeken van Zohra Zarouali gelezen en haar boek Senea sprak me het meest aan. Het gaat over een twintigjarig meisje dat Senea heet. Ze is in Nederland geboren en opgegroeid. En is rechten aan het studeren omdat ze advocaat wil worden. Ze wil zich vooral op haar studie storten en wil niet trouwen althans nog niet. Ze wordt gevraagd bij een Marokkanen-centrum om daar te helpen bij de vrouwen en meisjes. Ze wil niks te maken hebben met de Marokkaanse rechercheur van de politie, Amin genaamd, die daar is gekomen om een paar Marokkaanse jongens te controleren. Al vindt ze hem ongelooflijk knap, ze blijft hem arrogant vinden. Als ze op een feest telefoonnummers uitwisselen, wordt het toch wat tussen hen. Als ze op straat samen gezien worden zijn haar ouders er van op de hoogte. Ze is daarom verplicht met hem te trouwen. Terwijl zij blij is met haar huwelijk, kunnen haar schoonmoeder en schoonzus haar niet uitstaan. Ze doen er ook alles aan om hun huwelijk te verzieken. En het lukt: terwijl Senea zwanger is van hun zoontje gaan Amin en zij uit elkaar door zijn moeder en zus. Ze moet vervolgens het kind alleen opvoeden en zijn vader komt hem elk weekeind ophalen. Op het eind van het verhaal vraagt Amin of ze bij hem terug wil komen en met die vraag was het boek uit. Je weet maar nooit wat je kan overkomen, net als Senea...? Je gaat naar school, krijgt een vriend, moet met hem trouwen krijgt een kind en je huwelijk gaat stuk. Het rare is dat de iedereen kan gebeuren en daar moeten mensen bij stil staan. Siham, leerling 3-vmbo

Marguerite Duras, Le Vice-consul

Het fragment begint op het moment dat Peter Morgan stopt met het schrijven van een boek over een bedelares. Duras gaat nu verder met een beschrijving van Morgan. Hij woont in het amvbassadecomplex van Calcutta. Het is één uur in de morgen (nacht). Hij verlaat zijn kamer. De geur van Calcutta 's nachts, klei, saffraan. Hij zoekt de bedelares achter de keuken van de ambassade waar ze 's nachts in de vuilnisbakken op zoek is naar eten. Ze is er niet.

Morgan heeft het verhaal van de bedelares gehoord van Anne-Marie Stretter. De bedelares is zeventien jaar geleden, als jong meisje, vertrokken uit Tonle-Sap in Cambodja. Verstoten door haar familie omdat ze zwanger was. Een zwerftocht, alleen en te voet naar Calcutta (toeval!) Anne-Marie Stretter vertelt over de verkoop van een kind, tien jaar geleden in Savanakhet, Laos. Dat zou het kind van de bedelares kunnen zijn. De data kloppen niet.

De beschrijving van de bedelares die bij toeval, na jaren lopen, terechtkomt in de buurt van de ambassade en de aanwezigheid van Morgan in de ambassade. Mensen die elkaar niet zullen ontmoeten, wel vlak bij elkaar in de buurt zijn. Ze komen uit volkomen andere werelden, zijn zich wel en niet bewust van elkaars aanwezigheid. De warmte, de nacht, de moesson maken alles onwezenlijk. Een prachtig sfeerbeeld, vooral als je zelf de moesson en de geur van het land hebt gevoeld en geroken.

Marcelle Moret, docent Frans