Trotwaer. Jaargang 33

[p. 275]

Rodhan Al-Khalidi
Dochter van de zee

De daken van jouw huis waren golven,
jouw horizon de zeilen,
jouw takken vinnen,
vliegend in het blauw van de zee.
Jouw straten nachtmerries
voor schepen die passeerden.
Hoeveel duikers
hebben er niet gedoken,
even maar.
Voelden zij de trillingen van het geheim?

Friesland, jij ontbrak
op deze planeet.
Voor de zee zich terugtrok
liet zij de kleur van de golven
in jouw ogen achter.
Zij gaf het goud van de golven
bij zonsondergang
aan jouw haar.

Voor de blauwe luchten,
en de vliegende vogels
waren er zeesterren
boven.
Eb en vloed,
de juiste wind voor aankomst,
wind om te ontsnappen,
wind om te zinken.

Dochter van de zee.
Zij gaf je je hartslag,
spoelde je bloed schoon.
Waterlelie,
jij bent geboren.
Je rug onder water
en je ogen naar de hemel.