Trotwaer. Jaargang 32

[p. 359]

Freark Dam
Op it Tynster tsjerkhou

Nammen dy't ús oansjogge út lege eagen
lizze ferstienne har tiid hjir út.
Wie hy ús Pake wier? Waard hja ea Beppe neamd?
Wy steane en stoarje like wurch as wanich
op al dy sibben, fiere foarfaars' bern as wy,
mar ús noch amper neier as poerfrjemd.
En sels it moedsum paad dat ea en earne
by Giteren begûn en stagen, stagen letter
hjir oan de Warren en de Ripen dearûn
is net mear dreamber iens - o, Alde Wei!
Dit himpen hou mei stien en skil en hagen
wurdt ûnbegeanber nimmenslân foar ús.
Sels Gerrit R. syn sark, sa fiks
mei hammer en mei sichte flamjend,
leit ús sprekwurdlik rjucht & sljucht,
makket it frjemdlingskip folslein.

Hoe dan, yn 't foarhou letteroan, yn jonge beam
ynienen doe dy lytse miggesnapper, syn keunstke
kwier en bizich boartsjend? Hoe dan sa'n oerdied
fan attinsjes ek, sa skomjend wyt en blinkend
as wurdt it allegearre dochs wer nij? Hèn, libje wy?