[Nummer 8]
Dwersreed
Jan Pieter Janzen
Trotwaer: mear ferdivedaasje
Wij ha it jierlikse tuskenrapport fan it Nederlands Produktie- en Vertalingenfonds wer hân. En dat like goed. Krige de redaksje foar de jiergong 1998 - frij fertaald - in 8+ foar gedrach en flyt en in 8- foar de ynhâld, de nûmers fan 1999 is it Fûns noch better oer te sprekken: ‘De commissie is zeer positief over de frequentieverhoging [fan seis nei tsien nûmers] en de kwaliteit van de afgelopen jaargang. Trotwaer ontvangt met recht een standaardsubsidie. / Het bestuur sluit zich bij het oordeel van de tijdschriftencommissie aan.’ - In 8+, soe 'k sizze wolle.
De spesjale kommisje foar it beoardieljen fan de Fryske tydskriften bestie diskear út Liesbeth Brouwer (universitêr dosint Frysk), Remco Heite (bestjoerslid fan it Fûns en boargemaster), Hylke Tromp (literêr kritikus en learaar Nederlânsk) en Simen Veltman (nearlandikus en frisist). Dy fine dat it de redaksje slagge is om in kwalitatyf goed blêd te meitsjen:
Mede door de structuur die de redactie heeft aangebracht, de rubrieken en de sterke redactionele sturing is er in de afgelopen jaargang niet alleen sprake van een grote variatie en afwisseling in de bijdragen, maar ook van een hoge mate van consistentie. De redactie laat uitermate kritische mensen aan het woord over een breed scala aan (actuele) onderwerpen. De bijdragen zijn niet plichtmatig, en roepen reactie op. De kwaliteit van de opgenomen bijdragen is over het algemeen goed.
Ek oer it nivo fan de langere skôgings, dy't tanksij in projektsubsydzje fan it Fûns en de Provinsje Fryslân yn opdracht skreaun wurde koenen, is de kommisje ‘zeer positief’. It gie dêrbij om stikken fan Remco Ekkers (oer Harmen Wind), Eppie Dam (oer Gerrit Terpstra), Harmen Wind (oer ûnderwiis en lêsbefoardering), Jelle Krol (oer it Fryske proaza) en Anneke Reitsma (oer Albertina Soepboer).
Oant safier it goeie nijs.
Fûnen de karmasters de kritiken út 1998 ‘voor een literair tijdschrift soms te oppervlakkig’ en misten se ‘een duidelijk redactiestandpunt door de jaargang heen’, it ôfrûne jier wie der in oar swak stee:
In de aanpak van de redactie schuilt wel het gevaar dat het blad te degelijk en serieus kan worden; iets meer aandacht voor vermaak, ‘ferdivedaasje’, en levendigheid zou het blad ten goede komen.
Wurden nei ús hert! Want wat hat de redaksje op 11 maaie yn in spesjale gearsit oer it fierder ferbreedzjen fan dit blêd alheel op eigen kracht konkludearre? Loftich en koartswilich, dat is de keunst en de soarch. No sloech dat mear op de (eventuele) nije sydstripen fan ús trottoir as op de rinnende jiergong, mar wat let ús om yn de kommende nûmers al wat mear ferdivedaasje te bringen?