Trotwaer. Jaargang 32

[p. 318]

Tine Bethlehem

Thúskomme yn it lânskip

Wetter knettert lâns de triedden fan 't elektrysk
dy't fan mêst nei mêst bôgje.

Hoe fyn en licht is dit lânskip
beheind ta pinsiele, skiere ienfâld

inkeld lân, wetter, damp; mei kontoer fan hikke, mêst,
beam. De kleur fan reid wurdt samar wei yn 't foarbijgean

de kym lit 'm riede, jout bij 't neierkommen netbesteande
boerepleatsen priis dy't as fata's wer ferdwine yn 'e dize

de dyk bochtet omheech yn dit rare mearkelân
aanst ryd ik streekrjocht mei myn fyts de himel yn.

Dyk, boaiem, berm, kompas, hâldfêst. Sulverwyt hingje
wylgeknoppen yn 'e beammen as ljochtsjes op myn wei nei hûs.

Skulp

Tusken it basalt rûgele bin ik ta skulp wurden; de dagen
fan droechte binne foarbij, de grauwe stiennen glânzgje wiet

oanienwei stjoert de reintam-tam berjochten nei de see
roffels, rûzjen, streamen, tikjen en gekletter. Ik slút myn skalen

lis myn sear, in sânkerl te fûnling yn myn oesterhert
lit los en driuw op goed gelok lâns kusten fan frjemd lân.