Trotwaer. Jaargang 32

[p. 16]

Baukje Wytsma

Gers

Fertel fan it gers, feroarlik behang
fan de bernetiid. Soms beweecht it
yn weagen as ûnferwachts de wyn
oer it lân fleaget en kleuren glydzje
lit fan ljocht nei donkergrien.

Ivich duorret de reisfan fan ûnwennigens.

Fertel fan it gers as sachte waarme
tekken op in simmerjûn. Oer bloedreade
wyn dy't yn de glêzen fûnkelt en ferhalen
komme lit fan in ferlerne leafde yn in
nacht fol ferlossende triennen.

Ivich duorret de reis fan hope.

Fertel fan it gers by de seedyk, it hurde,
it wrede, rynsk besiedde mei droege
skieppestront. Oer hoe't it wetter dêr
boartlik de basaltblokken oantikket,
ritmysk slikket as in grut en freonlik bist,
ferrêde fan toarst.

Ivich duorret de reis fan langstme

[p. 17]

 

Fertel fan it gers, platwâlde by in sleatswâl,

 

oer it hoedzjende skaad fan de wylgen,

 

skûlplak foar de swijsume fiskerman.

 

O, hy hat seeën fan tiid. Boppe it

 

waarmbrune wetter dûnsje de michjes,

 

einen kweakje it byld werom.

 

 

 

Ivich duorret de reis fan werkenning.

 

 

 

Fertel fan it gers om de ferlitten grêven.

 

Oer de man mei de seine, it fiere rikken

 

fan it lûd fan de harhammer, it kriezjen

 

fan it grint. Lês sa no en dan lûdop

 

de bekende nammen dy't op dyn

 

eigen namme lykje.

 

 

 

Ivich duorret de reis fan berêsting.