Trotwaer. Jaargang 31

[p. 493]

Tsead Bruinja
kelder

as sy achter har heart hoe't in hân de klink betaast
de fear yn de keldersdoar spant plûnzet de blauwe slok
spiritus ûnfermingd mei har flibe noch
yn 'e búk fan de plastyk flesse werom sinkt

de moed har wer yn de skuon rint har kop read oandraait
sy de dop strykt mei de achterkant fan har linker
hân rimpele oer har mûle begjint pas te
azemjen yn de sêfte eagen fan har dochter

dy't feint mei in lêste tút nei hûs stjoerde en
har mem net sitten sjocht yn 'e stoel de swarte kop
fan 'e kachel fan lang lyn getten izer ûnbeset

de waarmte siket in plak yn it witten fan har
fingers op de kelderstrep in foarsichtich kreakjen
mem leit noch net op bêd tinkt sy beweecht dêrhinne