Trotwaer. Jaargang 31

[p. 469]

Benny Holtrop
Borderline

Farwol dit lân, dit wetter;
hjir dizze klomske grûn in dekbed oer fan dize;
dit waar dat nearne lúmje wol efter de hege diken.
Farwol dit tek; de himel; iepen wûne dêr't
ivich rein troch jaget en hurde wyn mei
flarden nearzich tinken; dit keldergat
fol modderkluten dat sûget en ombarget
mei de neitins oan 'e moard op Bonifatius
yn 'e slach by Leaver-Dea-As-Slaaf.
Of siet dat oars? Wat let it langer! Farwol.

Mar krij earstdeis it einefel om
it âljen fan 'e skûtsjeskipperchippendales;
it stinnend sûpen fan ús desolate foarfaars
yn 'e kâlde snie; it kroanjend skreppen
mei de taal; de rabbelskûtewiven; de kloatekearels
dy't ‘hela hola’ sjonge en ‘hâld moed’ en dêrnei
stom it swijen. Nee, meitsje it net dea
dit fisioen fan masterskip, mar
nim it mei, lykas de langstme nei
de skeppe yn 'e ierde fan dyn folk.
Rien ne va plus.
Wiswier, in stom klisjee, dy fjouwer wurden
fier fan hûs. Mar earstdeis oer de grins
fan dizze ieu, steane se foar wat oars:
in borderlinekompleks, de Fryslân blues!