Trotwaer. Jaargang 30

[p. 135]

Jelle Kaspersma
Starum o Starum

I

do libbensgrutte flinter
frouwe marije havenhoer
foar alle skippersfolk yn starum

ûnder dyn findel
do patroanesse fan fryslân
waard de ridderslach wûn

flinter jou dy ôf
it waarme soo wachtet
yn neare strjitten fol prosesjes

in madonna moat rûndroegen wurde
mei muzyk mei dûnsjen en mei sjongen
olé guapa!

hjerst syn kâlde honger
sil dy oars beslikbekje
dit sigerige lân fol beferzen gefoelens
fret syn mem sûnder begrutsjen

[p. 136]

II

de earme boer kopulearre mei de romtefrou
kreas as in filmstjer wie har ferskining
mar it bisteftich baltende klearkommen
learde him wol oars

de ingel oerskade dy allyksa

hûd en hier betsjoene my
ûnder de glimk fan de eagen
dyn swier oansetten lippen
iepengeande bloeze
paueagen priuw ik hurd
as spienen sobje
dy hastich werom de dreamen yn

hast myn geast oerskade marije

fernuvere toeristefolk kloftet
om ús hinne sjucht har de eagen út
wurdst op 'e nij hillich ferklearre
op in fuotstik set

[p. 137]

III

stiest wer de frouwe te wêzen
hingest de leginde út
puntmûtse op it hier
hân boppe eagen dy't
smachtsjend sykje

dyn brûnzen tarzan
boartet út 'e wei
yn 'e pisbak
lûkt er syn gefoelens ôf
boppe de goate

[p. 138]

IV

wer in stap tichte by hjoed
lang omstappe efter de flinters oan
starum is te rûzich
it net bleau leech

efter de dyk en yn 'e bunker
litte kreaze krolhierfammen
kul en fingers ta foar leafdestrance
bysliepe is it wurd net rjucht

read beljochte legens want
fierstefolle keamers te hier
om diz' tiid fan it jier
de keninginnepaazje knypeaget

lytse foksen atalanta's
deadskopflinters
op 'e noarderdaam
al likemin te beflappen

[p. 139]

V

oan 'e skâns en bylâns
de foarstrjitte hoeden
de beammen útklaaid
jins eagen binne wat mâns

boarsten ûntbleate rokken
omheech slipkes delstrûpt
fûleindich fiele fingerje yn
hoalen en holten swiet fan geilens

it wetter yn foarndelft
en stedsgrêft spegelet
myn ûntrou yn it moannetsjuster
gerdinen geane fansiden

it wylde dûnsjen fan de beammen
yn de ôfgeande tiid
ferliedt ta hoeden lûken
oan 'e piercings

bongeljende titten skodzjende
buken en billen streekrjucht
fata morgana
yn it fallend blêd en de nacht

[p. 140]

VI

as opjûne stamgast bedarre
yn kúp syn kafee skoudere
troch skeind skilderwurk
efter it linnen skûlje goarre gjalpen
âlde lieten fol weagen en wyn

drinkers dy't te ier fersopen
smieten en snijden
skuorren en spoaren
fan doe nei no
yn 'e reek de gesichten

it bliuwt stil útsein de kastlein
syn stim in frjemd lûd regeart
oer taap en stamtafel
smokend efter it rút
domeny's dykje bedigere

broer en jaap oan it ferhaal
de geast fan simenon waarnommen
mar dochs wer in stap tichteby
harren wrâld in eintsje hjoed minder
út te jaan de drompel oerstapt