‘Friesch spreek ik geen woord’
Sjoerd Leiker sette wurk fan Simon Vestdijk oer
Henk van der Veer
Hans Visser, de biograaf fan Simon Vestdijk (1898-1971), wie op 29 jannewaris 1998 yn Feanwâlden. Dêr hold er yn 'e Skierstins in taspraak oer ‘Vestdijk, over zijn biograaf en over Friesland’. Visser fertelde ûnder oaren hoe't Vestdijk op 18 oktober 1961, in dei nei syn 63ste jierdei, in brief skreau oan Sjoerd Leiker (1914-1988) dy't him in trijetal fan syn gedichten yn Fryske oersetting tastjoerd hie.
Zeer geachte Heer Leiker, Friesch spreek ik geen woord, zoodat ik ook helaas uw vertalingen niet beoordelen kan. Dat zit zoo. Mijn ouders waren allebei Hollanders, en in Harlingen werd (nog?) geen Friesch gesproken, doch (onder het volk en op school soms ook wel) Harlingsch, een vorm van Stadfriesch dat voor zoover ik weet, niets met Friesch gemeen had. Voor Friesch bestond wel een zekere eerbied (en boerenjongens op school spraken het natuurlijk van zichzelf). Harlingsch sprak ik gebrekkig (in hoofdzaak scheldwoorden, vrees ik) maar het werd bij mij thuis niet tegen gewerkt en mijn vader die veel contact met de bevolking had, kwam ook wel eens met een schilderachtige uitdrukking voor den dag. Verder niets.
Hartelijke groeten, S. Vestdijk Jr.
De gedichten dy't Sjoerd Leiker oersette fûn er yn de bondel Thanatos aan banden en hawwe as titel: ‘Trije lytse oden’. De gedichten waarden skreaun yn 1945 fuort nei de befrijing, koart nei de dea fan Vestdijk syn heit. Mei tastimming fan Leiker syn widdo, Tine Leiker-Kooijker, printsje wy hjir de trije oersettingen ôf.
Auteursrechtelijk beschermd