Unoantaastber bewûnderje? (3)
Berber van der Geest
Met een boek in een hoek, heb je een bord voor je kop. (K. Fens)
Fiif-seis wie 'k, lei langút op 'e souder fan beppe-en-dy. Beseach De avonturen van Flip en Flap (Douwe Egberts útjefte); in ferhaal oer in taks en in buldog dy't alderlei gritsen en gratsen úthellen. Noch sjoch ik de skoarstien dêre boppe my rinnen... Noch de wale fan ljocht dy't troch it dakfinster glied...
Guon jeugdboeken sil 'k foar altiten heech setten bliuwe. Diskusje útsletten. Mar nei Roald Dahl syn Op weg naar de hemel, syn Gelijk oversteken moat ik gripe om my in mich yn letterlan te fielen. My meie se in klap op 'e kop ferkeapje as dat dy harsenskronkels oplevert dêr't Dahl syn fantasije út tape.
‘Kom mei dyn dichter, lit de wizen stean en tsiere. Ien ding is wis: neat bliuwt bestean. Ien ding is wis en leagen al de rest: de blom bloeit ienris en moat dan fergean.’ (Omar Khayyám/Inne de Jong) - Unfergonklik ditsoarte kwatrinen. No hâld ik fan wurk mei in wat filosofyske ynslach.
‘Het moeilijkst is het om een gat te vinden waardoor je uit je eigen werk naar buiten glipt’. ‘Een droom die over en weer springt, is het hoogste wat mensen van elkaar kunnen krijgen.’ ‘Alles wint van jaar tot jaar aan betekenis: de ouder wordende mens, zal in betekenissen verdrinken.’ (Elias Canetti, Wat de mens betreft) - Sa'n Canetti hat fansels in immins gedachtefjild om trochhinne te panderjen. Ik fal stil by it lêzen fan syn wurk. Myn pinne krijt op opslach ferlammingsferskynsels.
It skriuwen mar opjaan? Net langer mear wurk fan oaren lêze? Of... stiloan fierder piele en ienris hoopje op it grutte sukses? Mar skreau dyselde Canetti net dat sukses it rottefergif foar de minske is? Dat mar in inkelden-ien dy dûns ûntspringt?
Auteursrechtelijk beschermd