Trotwaer. Jaargang 29

[p. 230]

Eric Hoekstra

Goudene fisk fan genot

Ik tútsje dy net,
ik draach it printsjen
en it krantsjen
en it tsjapkjen fan myn
lippen oan dij op.

Ik priuw dij net,
ik jit it lije wetter
fan Dyn wurd
yn it Iene ear.

Ik tonkje net,
ik jaach it wetter oer
de sjems fan myn tosken
oant ta stofgoud it sêfte
ferkerrelt, ta goudklang
de kerrels oanien smeid
oant it liet fan de reade
hammer myn foarm
beskiedt.

Ik nim dij net,
ik doop de hân
fan myn geast yn
wijd wetter
en fang de goudene
fisken fan genot
út dy op.

[p. 231]

Leech lânskip

Ik lies hoe't twa millennia ferlyn
Ovidius troch it dal hinne ried
op syk nei syn freondinne.
It gers, de sinne, de rook fan
stiennen, wat is der feroare?
Ik wie der ek, raas ik út.
It ding himsels
is lang ferlyn. Bang
en allinne, of,
it gers, de blommen
en de sinne.