Trotwaer. Jaargang 28

[p. 38]

Symfoanyske spegelmaten by Lelystêd
J.Q. Smink

O stroom, o elektrisiteit, pipen stean
op, binne in Jetses op kerton mei wite
bomwolriik, moai, tsjin dit lofte blau.

De symfony fan triedden en masten fan
stiel en fol muzyk slipet it kabineglês,
wyn lit ballerina's op ien foet stean.

De dames en hearen fan de sintrale dy
stekke de polder yn, guon mei sjouwurk:
twa ammerker wetter helje oan 't jok,

oaren kleie mei hege earms wanhopich
de himel oan foar al dy bliere stroom
op 'e trie, dy bene oer de bosken hinne.

De kabels hingje oan de beamtoppen ta
en de dize slokt dy Eiffelklonen op,
de stielen dragers en klagers it sicht út.

Earne yn 'e stêden streame út 'e boksen
en op 'e skermen en dêr hat men gjin weet
fan dat wiidskonkich folk op 'e sjou,

mar de gekke ballerina's wurde dronken
fan 'e wyn; wat har beweegt bin' se kwyt,
de achterspegel mjit hoe lyts har maten.