Ellin A. Nickelsen
Jonk Bradlep (fragmint)
Ik witj, ik mut... ik mut 'ar ianfach ei am teenk. Du ik det, riiw ik mi uun't aanj ferderew. Man teenk ik nau: As't ei jüst det, wat ik uk wal? An hat begand so rauelk. Ik san lokelk befreid. Man maan as orntelk, hi drankt ei, rikt ei, räänt ei muar üüs ölern uk beeft a wüfen uun. Wi feer en fein, rauelk leewent. Hinerk werket üüb a beenk. Brangt jil tüs, komert ham; wi witj, huaruun wi spoos haa. Wilems gung wi ütj tu iidjen: pizza, suflaki, wat bi a schinees. Det mei wi hal.
Bal bau wi bi mam an aatj a skine ütj. A plaaner san tu Hüsem stjüürd, an arken dai reegne wi nü mä post, diarmä wi a werklidj beskias sai kön. En temermaan haa'f uun a familje, Hinerk kön elektrisk ferlei, aatj an swooger haa ferspreegen tu halpen; so täält arke hun, an manig en mark kön spaaret wurd.
Bradlep wiar föör seeks juaren. En rocht fering fest wiar't, mä lastig reeden, weien uun hööw. Na, ik liaw jo ei so gans uun det mä Jeesus; man ik mei üsens sark, ualaatj leit üüb't hoof, an ualing tidjen wei auer detdiar letj stak faan't eilun.
Auteursrechtelijk beschermd