Kor van der Kooi
Bylden fan Peet Verrijn Stuart
‘De beelden gaan over het proces van herinneren. Wat doet de herinnering met objecten, met dingen die dierbaar voor je waren; in hoeverre vervormt en kleurt de herinnering de oorspronkelijke betekenis van het object. Bestaat er sowieso een eenduidige betekenis?’
Peet Verrijn Stuart eksposearret fan 13 desimber 1987 oant 10 jannewaris 1988 yn De Galerie te Ljouwert twa ynstallaasjes en twa bylden. ‘Door het geheugen verandert de betekenis van het beeld in de tijd’ is de wurktitel dy't de útstalling meikrigen hat. Verrijn Stuart, berne yn 1956 te Heemstede, folge de keunstoplieding oan de Akademie voor Beeldende Kunsten Minerva te Grins (1979-1984) en hat ûnder oare eksposearre yn de Martinitsjerke (Grins, 1984), it Kunsthistorisch Instituut (Grins, 1985) en Galerie Niggendijker (Grins, 1987).
Yn de ynstallaasje ôfbylde op side 282 wurdt de romte dominearre troch in grut skilderij dêr't in loft op skildere is. Verrijn Stuart: ‘Om het schilderij zit een zware stalen lijst. Die torent ver boven de vloer uit. Langs de wand staan twee kleine krukjes die nietig en kinderlijk overkomen, eveneens gemaakt van staal. Daarop heb ik een kussen gemaakt, van zachte stof. Vanaf die krukjes kijk je naar een vorm die lijkt op een huis, ook van staal. Die vorm is niet echt nietig, maar wel van een geheel andere orde dan het groteske schilderij.’
Elke romte freget om beskate bylden, neffens Verrijn Stuart: ‘Wat me vooral in De Galerie trof, waren de hoge ruimtes. Verder zie je dat de vroegere functie van De Galerie een school geweest is. De afmetingen van die oude schoollokalen zijn altijd 7 bij 8. Die sporen van vroeger riepen bij mij iets op, het verlatene. Mijn beelden hebben ook iets van die sfeer; het zouden stukken kunnen zijn van vroeger, maar waarvan je niet precies weet waartoe ze dienden. Je gaat dat zelf invullen, niet zoals het feit van toen was, maar je eigen beleving. Dat bedoel ik met de beelden. Het is een spanning tussen feit en herinnering.’