Trotwaer. Jaargang 15

[p. 362]

Josse de Haan

sân eagen

twa baarnende lúsjefers
bûge har
stadich
tegearre
rûn en rûn
om en om
elkoar

knypeach oan de wrâld

in dobbelstien
hat soms
in flak
fan sân of
njoggen eagen:
do bist sa sacht

[p. 363]

monumint ôfslútdyk

myn heit as arbeider
doe
en no
it betonnen swijen
boppe de liken
dy't de dyk fersterkje

altiten oppenij
it griene swijen
fan de fjilden
de natoer as alleswasker

[p. 364]

twiljocht

- Joan Trène -

op de râne fau ús hûd en fec
kaw pearje wy
eu skowe ynelkoar
lúsjefers doaskes as in treiu

it ljocht sakket stadich
de klaproas wjukslacht

yn wyn fel
yn dyn liif

ik neam eu nim dy mei
oer de foarste eu têste raljes:

moarn laitsje wy
eu hiune wetter

leafste wat his to
lekker woarm
lekker lahyrint
ey slêd.

Josse de haau
fehr. '83.