Trotwaer. Jaargang 15

[p. 156]

Jac. Dykstra
it oanbegjin

wyldlân, woast en leech,
snuorret ûnder swiere winen,
bôget, brekt dan krampich iepen.

aloan gjalpt ûntsachlik fjoer,
bekuollet ta aminosoeren.

smoarde kluten brodske dridze
hymje ûnder siedend wetter,
foarmje geile koarsten.

it farske libben tsjirmet,
rutsen troch in fûle fleach.

o, God, hok grut fersin,
is dit Jou grousum aard?