Trotwaer. Jaargang 15

[p. 152]

Jelle Kaspersma

reidlân yn 'e winter
fêstset yn iis
grize flakten om oker hinne

neat wiist op teiwaar
dizze stille jûn

hjir en dêr stekke
swarte tizebosken tûken
út boppe it brúngiel

wachtsjend op waarmens
de griene spruten
finzenen fan froast

troch in skiere loft opkeard ljocht
stjêrt efter muorren mist en dize
reidlân yn 'e winter

[p. 153]

 

wyn jaget my út it suden wei

 

de thijssengrêft bylâns

 

dei is dien

 

it lêste ljocht

 

ferlit dit maitiidsripe lânskip

 

 

 

iis rinkelet en

 

feale moanne

 

wurdt brutsen spegele

 

neitinzen oan winter

 

keare ta wetter

 

 

 

weagen hearskje wer

 

oer fearten en wieden

 

wolkens jeie foar de wyn

 

de moanne bylâns

 

dy't myn paad ferljochtet

[p. 154]

[p. 155]

 

it maitiidsjûneljocht

 

mjukse mei swietrook fan bjirken

 

dizet boppe de kraggen

 

 

 

ynholden krêft

 

skûlet yn tûken en woartels

 

 

 

earne in stil paad

 

dat útrint op in mar

 

dêroerhinne it maitiidsjûneljocht

 

 

 

boppe geane mokken westen op

 

yn dit ûnbedoarne lânskip

 

fiel ik my oer en tefolle

 

 

 

soms sjitte eagen en tinzen tekoart

 

ûngrypber foar myn pinne

 

dit maitiidsjûneljocht