Trotwaer. Jaargang 4

[p. 161]

Bartle Laverman

Wie der it wunder

ik hie de dagen teld
de weetkerrels
út myn hân
struide ik
rije sinnewaermte
en grounwetterstân
de wizerplaten
my forsprutsen

ik wachte
woartel en fiskfleis
my sêdde
de stjerren my
de tiid foarliezen

de lêste sânkerrel
út myn eagen foel
wie dêr it wûnder
myn laits it bledrûs oerstimde
bipearele
myn eachfocht
it gers

[p. 162]

Hwat better to dwaen

hwat better to dwaen
as de tûken wer opsette
de stamjas fan de souder opfandele
om 'e skouders
de woartels út dyn fruchtwetter
folje de keamer fannijs
mei de wéë rook fan eartiids
dyn ûrglêstiid forgetten
setst' dy toplak tusken de beammen
weromlutsen op dyn kearn en
ûnkundich fan berte en dea

[p. 163]

Pastorale

myn klimplanthannen
welle sykjend
oer dyn boarsten
dyn heare
dyn hoeder
span ik myn woartels
om dyn billen
dyn suchtsjen dyn switten
myn rein en myn wyn
yn it flues fan dyn eagen
sjoch ik Eva myn dochter
geikjend ûnder hounetong

[p. 164]

Ik homunkulus

god it meast
folje ik de sfearen
oarlochslieten
psalmen
fan myn lip
gjin skaed op myn paed
forneare
myn liif yn fellen
waermet by it fjûr
fan de beam

spotsk hear ik noch syn blêdden:
de skimer fan it wâld
makket dyn lûd
sa stil...