Tirade. Jaargang 3 (nrs. 25-36)

[Gedicht]

De zee is een buik vol embryos,
vol roeivoetigen, kopvoetigen, veelvoetigen,
vol voeten die het lopen nog leren moeten,
niet verder nog dan het sierlijk bewegen van vinnen
(gedagwuiven is een restje van zwembeginnen).

De zee is moeder van koningen,
van zeepaardjes en malle ponen.
Van wieren is het oudste bewegen van leven.
Elk gebaar dat we namen gegeven
van strelen, protest, van vechten en vreten
is, buiten ons zelf bestuurd
door af- en aanstromend water,
hetzelfde van vroeger gebleven.

d. hillenius