ingezoomd wordt op zeven personages in beide steden. Ze kan bekeken worden op internet (http://gaza-sderot.arte.tv), waarbij de kijker zelf de volgorde van de episoden kan bepalen. Hij kan besluiten de chronologie af te lopen en daarbij te switchen tussen beide steden; hij kan alleen de verhalen uit de ene stad volgen of focussen op wat een personage gedurende de twee maanden doormaakte. De documentaire als geheel omvat tachtig video's in veertig episoden en biedt een caleidoscopisch panorama. Als we slechts een persoon volgen, raken we verwikkeld in een soap opera met familiedrama's, teleurstellingen en cliffhangers. Maar steeds blijven we ons bewust van de politieke spanning, dankzij het split screen dat Gaza aan de linkerkant toont en Sderot rechts.
De documentaire is een vruchtbaar onderwerp voor een discussie over geschiedenis en narratieve analyse, en is uitermate bruikbaar voor onderwijs in de geesteswetenschappen. Mensen aan beide zijden van de grens vertellen hoe zij de politieke situatie zien, hoe zij zich voelen en hoe ze hun toekomst zien. Aan de Palestijnse kant spreekt men over de armoede sinds de blokkade door Israel, aan de Israëlische kant over de kassam raketten die constant worden afgevuurd, voorafgaan door het Red Alert. Opmerkelijk is dat toch alle personages een min of meer ‘alledaags’ leven leiden. Het gaat om ‘gewone’ mensen die ook typen vertegenwoordigen: de student, actrice, boxer, ambulance chauffeur, huisvrouw, visser, aardbeienteler, Kung Fu leraar, of de groenteman die ervan droomt tot burgemeester verkozen te worden. De actie is niet spectaculair; eigenlijk komt de handeling neer op gewoon (over)leven. Maar hoe kan dat gewoon zijn als er sprake is van voedsel en medicijntekorten en van het constante gevaar van een raketaanval? We ontmoeten flat en round characters; flat zijn degenen die zich nauwelijks ontwikkelen, zoals de teleurgestelde sporters aan beide zijden van de grens die naar het hoogste streven maar dat niveau door de omstandigheden niet kunnen bereiken. Round characters, zelfs bijna Dostojevski-achtige personages, zijn er ook: zij ontwikkelen zich en verbazen in de ambiguïteit van hun alledaagsheid. Bijvoorbeeld de kapster Yafa Malka in Sderot. Op het eerste gezicht is zij naïef en sensatiebelust, het typisch domme blondje. Zij wordt interessanter als we haar zien in haar comfortabele huis, dat volledig onderkelderd is, bestemd tot schuilplaats tijdens bombardementen. Deze vrouw blijkt ambitieus, trots op haar adolescente soldatenzoon, slim in het misleiden van haar buurman die rekent op haar stem. En ze is in
staat de heldinnenrol te spelen als een Arabische straatverkoper wordt uitgescholden door een Israëlische voorbijganger.
Het verhaal van Gaza en Sderot illustreert menselijke kracht - het dagelijks leven op microniveau - en het hopeloze politieke conflict in de regio - geschiedenis op macroniveau. ‘Life in spite of everything’ is de niet mis te verstane ondertitel van de film. De documentaire is gebaseerd op shots uit de realiteit waarin verschillende personages hun rol vervullen. De kijker kan zijn versie van het verhaal tot stand brengen op basis van het materiaal dat in split-screen wordt getoond. Dit split screen werkt als litteken en verbintenis. Nergens kunnen we ontsnappen aan de indruk dat de twee werelden gescheiden zijn en met elkaar in verband staan, gedoemd verbonden te zijn.
De geesteswetenschappen, gebaseerd op een veelheid aan disciplines, kunnen niet voorbijgaan aan de bestudering van het narratieve, van narratieve structuren in de werkelijkheid, van verhalen van gewone mensen. ‘We organize our experi-