Tijdschrift voor Nederlandse Taal- en Letterkunde. Jaargang 37

[p. 26]

Kleine mededeelingen.

73. Mnl. prose(n).

Franc. 7227. Ooc waren somege cardenale .... , die .... maecten van dien helegen wonden .... ymne, zanghe ende prosen, teerne den vercornen man.

Het Mnl. Wdb. zegt: ‘iets, dat in proza vervat is of opgesteld’ met de toevoeging: ‘hier in het mv. gebruikt’.

Nu is mlat. prosa¹⁾ (of mnl. prose) ook de naam voor een reeks van woorden, die gezongen werden op een jubelmelodie, volgens welke de a van alleluia aangehouden werd. En de uitdrukking is dus een synoniem van den mlat. term sequentia, die op zijn beurt weer teruggaat op den mgr. terminus technicus uit de muziek ἀϰολουϑία. (vgl. b.v. Riemanns Katechismus der Musikgeschichte 147, Musiklexicon i.v.).

Den Haag.

a. van herk.

1) Du Cange i.v. Prosam: e.g. Prosa, quod alii sequentiam vocant, non cantatur nisi in quinque festis principalibus, Udalricus in Consuet. Cluniac. lib. 1 cap. 11. En b.v. een titel als Hymni et prosae eccl. vulgo Sequentiae dictae, Col. 1541, Antw. 1562; c.f. ook Moll, Hymnen en Sequentiën (Stud. en Bijdr. Hist. Theol. I 354) en Dreves, Die Kirche der Lateinen in ihren Liedern, 1908 S. 60. In verschillende moderne talen komt het woord voor in de beteekenis ‘sequentia’.
Het Fransch spreekt van la prose du Dies irae. De Oxford Dict. geeft voorb. voor het Eng., Grimm's Wtb. voor het Duitsch, beide i.v. prose, prosa.
Men vgl. ook Riemann t.a. pl.
Ook in 't Ned. kent men het woord in deze beteekenis. Pater Kronenburg gebruikt in zijn, misleidend getiteld, werk Maria's Heerlijkheid in Nederland, op welks verdienste Kruitwagen onlangs met nadruk wees (Mus. Maart 1917), het woord herhaaldelijk (dl. V, p. 402 vlgg.).