Tijdschrift voor Nederlandse Taal- en Letterkunde. Jaargang 28

Song.

Bovenstaand woord komt herhaalde malen voor in de brieven van Dorothea van Dorp aan Const. Huygens. J. Alb. Thijm, die er in 1863 vijf heeft uitgegeven (Dietsche Warande VI, 476 vlgg. - prof. Jorissen gaf in 1871 een zesde als bijlage G. van zijn C. Huygens, Studiën bl. 383 -) vroeg: Wat beduidt dit woord - rijmend op ‘jongetjen’? Dr. Eymael in zijn Huygens-Studiën, bl. 54, zag er een verschrijving in van ‘jong’ d.i. jongen. Dr. Polak, Gids Maart 1889, bl. 515, geloofde hier niet aan en zag in het woord een pet-name, waarvan ‘alleen het toeval ons misschien eens kan leeren hoe hij in de wereld gekomen is’.

Wanneer wij in aanmerking nemen, dat wij hier eene briefwisseling hebben tusschen twee zeer goede bekenden, die eens in stilte verloofd geweest zijn (Doris of Herdersclacht van 6

[p. 161]

Juli 1618)¹⁾ en wier wederkeerige genegenheid nog zeer groot was en die elkaar nog wel eens iets te zeggen hadden, dat voor geen derde bestemd was, is het dan onwaarschijnlijk, dat wij hier te doen hebben met een afgesproken taal, een soort geheimschrift, een manier van correspondeeren, die zeer zeker aan niemand minder vreemd is geweest dan aan Huygens? (Zie Jorissen C.H. Studiën bl. 304).

Wat nu kan dat ‘Song’ zijn? Het Engelsche woord ‘Song’ = zang, lied, in de Bijbelsche beteekenis - bij bijbelvaste Calvinisten, als D.v. Dorp en Huygens waren, niet zoo heel onwaarschijnlijk - van ‘lust’, ‘geluk’ en den ‘geliefde’?²⁾ Vgl. Psalm 118 en Exodus 15, 2: The Lord is my strength and song; ibid. bij ons³⁾ en het Mnl. ‘sang’ en ‘melodie’ (Mnl. Wdb. 7, 147 en 4, 1366). Voor deze onderstelling schijnt te spreken de kantteekening in Dorothea's brief van 24 Maert 1624: Als ghij schrijft, laet het in Eyngels sijn, om reden. Het Engelsch moest dus als geheim voertuig dienen.

Naschrift. In de brieven van Huygens aan Dorothea (Lettres françaises, in de Bibliotheek der K. Acad. v. Wetenschappen) noemt de schrijver haar ‘Thehe’, in een enkel gedicht (Worp I, 165): ‘The’, doch deze tegenhanger van ‘Song’ is als verkorting van ‘Dorothé’ heel wat duidelijker.

g.a. nauta.

1) Zie Worp, G.v.C.H. I, 116 noot 1) en 122 noot 1).

2) Is met het ‘eyngels boucken’ (in den brief van 24 Maert 1624) misschien de nieuwe Eng. bijbelvertaling (van 1600) bedoeld?

3) Ook in het tweede gezang vinden wij dit aan het Hebreeuwsch ontleende melo nymisch gebruik van ‘lied’: Ja, Vader, ja, ons lied zijt gij.