Tijdschrift voor Nederlandse Taal- en Letterkunde. Jaargang 11

Addendum bij XX.

(zie Jaarg. 10, bl. 215).

Aan de aldaar aangehaalde bewijsplaatsen voege men o.a. nog de volgende toe, uit den Sp. H. opgeteekend:

‘Drie maerc selvers was hem bleven, Die hem geleent waren, die hi .... Den aermen gaf’, 3⁸, 31, 80; ‘dat hi Was die goedertierste man, Daermen af ghelesen can, Die menegen ... Lant ende goet dede wedergeven’, 4¹, 34, 53; ‘Ende liet sinen sone Ingelram, Die tlant te berechtene nam, Die niet lange naden vader Lijf ende lant hilt’, 4¹, 37, 71; ‘Dat lantscap, dat Neustren hiet, Daer die Seine dore vliet’, 4¹, 40, 32; ‘jongen ende ouden, Dies hem ane die kerke houden, Die nu sijn ende sullen sijn mede’, 4¹, 45, 37; ‘Hadde enen broeder, die hiet Walgeer, Die wert was ende sere geheer’, 4¹, 46, 28; ‘Enen sone, die Diederic hiet, Dien hi tlant van Hollant liet’, ib. 68; ‘eenen sone .... Die Arnout bi namen hiet, Diemen tlant van Hollant liet’, ib. 84; ‘sente Morile, Die wilen bisscop was tAngiers, Die seide’, 4¹, 47, 10.

w.l. van helten.