Tiecelijn. Jaargang 20

12

Antwerpen, 26 januari 1998

Emile Clemens aan Rik van Daele

Beste Rik van Daele,

John Buyse bezorgde mij een copie van uw Open Brief aan Luc Martens waaruit ik twee belangrijke zaken onthield: Tiecelijn is haar subsidie kwijt en Tiecelijn bestaat in 1998 tien jaar.

Het werk dat Tiecelijn doet is boeiend en belangrijk in het literaire landschap en om te bewijzen dat wij dat menen, willen we graag de plaats van het ministerie van cultuur innemen en Tiecelijn financieel steunen met een sponsoring van 50.000,- BEF.

Wij willen natuurlijk ook graag iets in ruil. We stellen het volgende voor:

-	onze advertentie ‘kunst doet bij ons een belletje rinkelen’ in de vier nummers van de nieuwsbrief. (De tekst verwoordt trouwens goed de problematiek.)
-	de naam van onze firma gekoppeld aan eventuele activiteiten die jullie zouden organiseren rond het tienjarig bestaan. Misschien een persbabbel - in onze vergaderzaal?
-	twee abonnementen op de nieuwsbrief

Als u het met dit voorstel eens bent, mag u een factuur sturen en doen wij het nodige om alles z.s.m. te regelen.

Met vriendelijke groeten,

Emile Clemens

Public Relations & Advertising Manager

[p. 229]

Context: Tiecelijn werd in 1988 opgericht als ‘nieuwsbrief voor Reynaerdofielen’. In 1998 werd o.a. op vraag van de subsidiërende overheid overgeschakeld naar een kwalitatief literair tijdschrift. In 2008 zal het als jaarboek verschijnen. Elke tien jaar blijkt het ravenblad een metamorfose te ondergaan. Om nieuwe levenskracht en dynamiek te verwerven. In heel dit proces heeft de redactie nauwelijks toegevingen gedaan aan de subsidiërende instanties, maar zich steeds gebaseerd op een stijgend kwaliteitsniveau en de eigen draagkracht (de redactie werd ondertussen uitgebreid van drie tot acht redacteuren). Toch kan de rol van overheidsinstanties niet onderschat worden, zeker in het geval van een nichetijdschrift dat zich om literair (wereld-) erfgoed bekommert. De kwalitatieve injectie in 1998 bleek ook en vooral financiële implicaties te hebben. Precies op het moment dat op vraag van de overheid meer inspanningen werden gedaan, stond de subsidie ter discussie (toen een schamele 25.000 tot 50.000 frank (625-1250 EUR). Vandaar dat in het allerlaatste gekopieerde artikel een open brief werd afgedrukt aan toenmalig cultuurminister Luc Martens. Vele medewerkers en abonnees hebben toen de redactie aangeschreven met bemoedigende brieven (op één uitzondering na, zie brief 13). Eén van hen was steunend lid John Buyse. Dankzij zijn bemiddeling en inzicht werd Promedia bereid gevonden het tijdschrift financieel te ondersteunen. In die tijd werd reclame door de subsidiërende instanties nog met een scheef oog bekeken, daar waar dit nu als een hefboom tot financiering wordt gezien (of de Elsschotianisering van het literaire bedrijf). Nadien kwam ook de Vlaamse regering over de brug en het later opgerichte Fonds voor de Letteren. In 2004 bijvoorbeeld ontving dit tijdschrift 6000 EUR. Het is dankzij Promedia, het VFL, de andere mecenassen, de steunende leden en het werk van vele vrijwilligers dat dit tijdschrift kon uitgroeien tot wat het nu is. Helaas zijn heel wat financiële middelen nu weggevallen. Daarom werd beslist om op een hoogtepunt én na een tweede periode van tien jaar werking met het spaarpotje zuinig om te gaan en opnieuw de financiële en personele draagkracht in een toekomstig plaatje te betrekken. Dit dubbelnummer en het toekomstige jaarboek zijn de uitvloeisels van het denkproces.

Briefhoofd: ITT Promedia - De Gouden Gids.