Tiecelijn. Jaargang 18

[p. 167]

Afdeling 5
Vossenliederen

[p. 168]

Anoniem
Van reyntjen de vos
Hoe hy eenen Boer bedroogh, passende op den Arts-ketter Maerten Luter

(voys) Herders hy is gheboren

1. Reyntje Vos, van nature
Oolijck, schalck, ende vals,
Sagh op een seker ure
Hans Boer, een goeden hals
Rijden met sijne ker,
En Vostjen sagh van ver
Op de ker kieckens staen,
Hy wau daer geeren aen.

2. Vostjen gingh vooren loopen,
Daer Hans passeert het veldt,
Om dat hy soude koopen
De kieckens sonder geldt.
Vos, die geliet hem doodt,
Bleef liggen by de sloot,
Den Boer sagh Vostjen aen,
En bleef wat stille staen.

3. Hy doght, dus is geschoten,
En Vostjen die is doot,
Dit komt my wel te loten,
't Komt wel voor mijnen noot,
Ick gae met 't Vostjen om,
Vos doodt is willekom,
Eyers, vleesch, ende melck,
Dat sal my geven elck:

4. En dan sal ick verkoopen
Het Vostjens vel voor geldt,
Hy sal my niet ontloopen
Op mijne ker gestelt.
Van 't peerdt dus ginck hans Boer,
En Vos, die lagh op loer,
Wierp op sijne kerre ras:
Want meynde doodt hy was.

[p. 169]

 

5. Dus op de ker gesmeten

 

't Gemeynde Vostjen doodt,

 

Liet hy Hans Boer haest weten,

 

Dat sijne doodt was snoot,

 

En maer geveynsdelijck;

 

Dus beet hy al gelijck

 

De kieckens af den hals,

 

En was oock noch soo vals.

 

 

 

6. Dat den Boer niet kost weten,

 

Dat hy de kieckens al

 

Hadt listigh doodt gebeten,

 

En in een goe getal

 

Die van de kerre wierp,

 

Die hy daer naer op riep,

 

En liet de ker soo gaen,

 

Die hy soo hadt ontlaen.

 

 

 

7. Noch Vossen met twee voeten

 

Vindt men aen dien gelijck;

 

Eenen wy stellen moeten,

 

Loos en boos uytterlijck:

 

Dien Maerten Luter is,

 

Snooden Vos voor gewis,

 

Die by Hans Ceurvorst quam,

 

Den Vorst hem oock op nam.

 

 

 

8. Hy ginck den dooden maecken

 

Dien Vos, dien Hipocriet,

 

Doodt voor des wereldts saecken,

 

Den Ceurvorst Saxen siet,

 

Die heeft hem door gevoert,

 

Heel Duytslandt wierdt ontroert,

 

En als den Vos seer snoot

 

Beet sijne kieckens doodt.

 

 

 

9. Dat is sijn ondersaeten

 

Beet hy naer ziele doodt,

 

Saxen verloos sijn Staeten

 

Door dat boos Vostjen snoot.

 

De Ketters vossen zijn

 

Loos, ende duyvels fijn,

 

Die dooden menigh ziel,

 

Dat s'in de helle viel.

Anoniem

Den Vlaemschen papegaey, gedrukt door Andreas Wijdts te Brugge circa 1710-1733.