Anoniem
Kluchtigh leersaem liedt
Hoe den Vos den Beer bedroghen, en daer
naer noch uytgelacchen heeft.
Men onstaet niet met sijn ongeluck,
Men wordt noch uytgelacchen in den druck.
Op de Voys: Philis mijn tweede ziel
1. Den Beer heeft van natuur,
Dat hy bemindt seer alle soetigheydt:
Daerom den honigh wort voor hem bereydt
Tot een lock-haes, dat hy bemint:
Daerom des menschen vernuft, dit versint,
Dat men in eenen hollen eycken boom,
Open gekloven honigh stelt ten toon.
2. En dat is soo gemaeckt,
Dat als den Beer dit raeckt,
Dat het toesluyt, als eene muyseval.
Den Vos den schalcksten van de dieren al,
Hadt soo een Beere val gesien,
En quam den Beer den honigh aen te bien;
Hy wist de stricken, en de lagen wel,
Maer aenden Beer seyd' hy nievers af el.
3. Als van den honigh soet,
En sey: Cosijn veel goedt
Heb ick gevonden voor u appetijt
Als voor den Koningh honing veel bereyt,
Dien is geleyt in een groot hout,
By dien bergh in 't Poolsche wester wout
Den Beer die sey: 'k danck u Cosijn Reynaert,
En quispelde van blijdtschap sijnen staert.
4. Hy ginck dan heen terstont,
En viel met 't backhuys ende pooten aen,
Den hollen boom die is strackx toe gegaen,
Het vel van 't hooft, en pooten me,
En oock den steert een deel bleef in die ste.
Het was geluck, dat hy sijn lijf kreegh uyt,
En dat'er niet en bleef oock heel sijn huyt.
| |
5. Den Vos die sagh van ver
Al jancken komen met 'tvel van sijn hooft,
Daer hem de Beere val had van berooft,
Sijn ooren oock die was hy quijt,
En oock sijn pooten vel bleef inden strijt,
Een brock oock van sijn steert was afgebrocht,
Soo dier heeft hy dien honigh dus gekocht.
6. Wel hoe Cosijn de Beer,
Is 't nui soo waerm weer,
Sey Vostjen, dat geen muts op 't hooft en staet,
Met blooten hoofd', en sonder handtschoen gaet,
En woegh den steert oock veel te swaer,
Dat gy een goe stuck laet achter hier of daer,
Of g'hebt den honigh misschien soo betaelt,
Uyt boere kiost van usoo heen gehaelt.
7. Gy schelm, gy verraer,
Hebt doen verliesen, sey den aermen Beer,
En nu lacht gy my uyt even seer:
Dat ick kost loopen als ick plaght,
Tusschen mijn tanden waert gy haest gebraght
En ick onstae niet met mijn ongeluck,
Gy spot, en lacht my noch uyt inden druck.
8. Des werelts aert dit is,
Oock duyvels aert dit is,
En menigh mensch is als dien Vos soo vals;
Bedroghen is oock menigh slechten hals,
Als desen Beer met honigh soet,
Om wat welluste, om wat werelts goet,
En als hy deerlijck bedrogen is,
Noch vanden duyvel uytgelacchen is.
Anoniem
Den Vlaemschen papegaey, gedrukt door Andreas Wijdts te Brugge circa 1710-1733. |
|
Auteursrechtelijk beschermd