Pieter Jan Renier
De vos en de wijndruiven
Vosje zag een glinting staan,
Waar er rijpe druiven hingen;
't Zag ze watertandende aan,
Maar het kon zo hoog niet springen:
Geen vergeefse moeit' gedaan!
't Veinst dat zij hem niet behagen:
‘'k Heb die druiven niet vandoen,
(Zegt het) ‘zij zijn veel te groen!’
Pieter Jan Renier, Deerlijk 1795-1859
Fabelen, 1842; in: Onze Vlaamsche dichters, 1830-1905, De Seyn-Verhougstraete, 1905.