Joost van den Vondel
De papegay en den vos
Den klapper Papegay opt opperste’ eender eycken
Met vette roof gelaen, kon Reynaert niet bereyken,
Dies hongrigh nae de kaes die zy genepen had
Met haren krommen beck, bedrieghlijck tot haer trad.
Gheluck (riep hy) gheluck! o wiens ghemaelde veeren
Al d'andre voglen wijt in zuyverheyd passeren,
Indien u schoonheyd met t'wel-klinckende gheluyd
Van singhen waer ghepaert, ghy waert de braefste bruyt,
Van al dat licht-ghewieckt met uyt-ghebreyde schachten
De dunne locht door-snijd en 't aerdrijck gaet verachten.
De Papegay door't lof beweeght in hare ziel
Stack op een heesche keel, dies haer de kaes ontviel;
Die't slimme Reyntien nam; en leerden d'hooghgezeten
Bedroghen vogel zoo wel zinghen voor zijn eten.
‘Zulcx is der vleyers kunst, die van de wijste man
‘Als hy haer 'toore leent, 'tghehoor betoovren kan:
‘Schoon woorden geven zy, waer doorze hem achterhalen
‘Wanneer hy die op't diepste int reeck'nen moet betalen.
Joost van den Vondel, Keulen 1587-1679
Vorstelycke warande der dieren, 1617, fabel 31, ed. Van Lennep, Leliaert & Sifer, z.j.
Auteursrechtelijk beschermd