Willem
Dit was beneden eere riviere
Dit was beneden eere riviere,
Dat Brune, onsalichst alre diere,
Van meneghen dorper was beringhet.
Doe was daer lettel ghedinghet.
Hem naecte groet onghemac:
Die een slouch, die ander stac,
Die een slouch, die ander warp.
Lamfroyt was hem alre scaerpst.
Een hiet Lottram Lanc Voet.
Hi drouch eenen verboerden cloet
Ende stacken emmer na dat hoghe.
Vrauwe Vulmaerte, scerpe loghe
Ghinckene koken met eenen stave.
Abelquac ende mijn vrauwe Bave
Laghen beede onder die voete
Ende streden beede om eene cloete.
Ludmoer metter Langher Nese
Drouch eenen loedwapper an een pese
Ende ghincker met al omme zwinghen.
Ludolf metten Crommen Vingheren
Want hi was best gheboren,
Hughelijn metten Crommen Beene
Was zijn vader, dat weet men wale,
Ende was gheboren van Abscale
Ende was sone vrauwe Ogernen,
Eens hout makigghe van lanternen.
Ander wijf ende ander man,
Meer dan ic ghenomen can,
Daden Brunen groet onghemac
So dat hem zijn bloet huut lac.
Brune ontfinc al sulc payment
Als hem elc gaf daer omtrent.
Willem, circa 1250
Van den vos Reynaerde, hs. A, v. 777-810, ed. J.D. Janssens e.a., Davidsfonds, 1991.