Wij willen de vele stipte betalers danken voor hun bijdrage. Speciale dank gaat uit naar de velen die 25 euro stortten en zo steunend abonnee/lid zijn geworden van dit tijdschrift en de vereniging Tiecelijn-Reynaert. De steunende abonnees worden dit jaar verrast met een fraaie houtsnede van Wim de Cock, wiens houtsneden nu voor het vijfde opeenvolgende jaar de kaft van dit tijdschrift sieren. De Sint-Niklase kunstenaar en Villon-vertaler, die tevens lid is van de Orde van de Vossenstaart, is ook verantwoordelijk voor de strakke en fraaie lay-out van dit tijdschrift. Op de prent (de kaftillustratie van deze jaargang) zien we de vos en de das nabij de priorij van zwarte nonnen. Zoals bij vorige kaftontwerpen heeft de kunstenaar ervoor geopteerd om de scène te situeren in een voor de moderne lezer bekend landschap. Op die wijze vindt de prent aansluiting bij de lokale theorieën in verband met de lokalisering van het verhaal. In dit gewild anachronisme zien we de beide familieleden in de buurt van de plek Oudenbos te Lokeren. Hierop wijst de kerktoren van de Durmestad. Het lijkt erop alsof de vos en de das de stad achter zich laten.
Graag willen wij de abonnees van dit tijdschrift die door de euro-omschakeling even gewacht hebben met de betaling van abonnementen, oproepen om 10 of 25 euro over te maken op een van onze rekeningnummers. Zo kunnen wij, samen met de diverse sponsors (de provincie Oost-Vlaanderen, het Vlaams Fonds der Letteren, Promedia, de gemeente Stekene en Toerisme Waasland) opnieuw de nodige kwaliteit waarborgen en de naleving van het Reynaertverhaal verder stimuleren. Het Vlaams Fonds subsidieert dit tijdschrift na een jaar van windstilte opnieuw, zij het veel bescheidener en binnen de categorie van de literaire genootschappen. Wie het kleinere niet eert... Bovendien krijgen wij de mogelijkheid om in de toekomst met projectsubsidies te werken. Veel belangrijker dan financiële steun, is echter de inzet van mensen, die hun tijd en creativiteit voor dit tijdschrift willen inzetten. Wij zijn daarom intens verheugd dat Peter Everaers positief heeft gereageerd op onze vraag om tot de redactie toe te treden en dat Hilde Reyniers in de algemene werking het team komt versterken.
Even belangrijk zijn de medewerkers die interessante kopij leveren. Reynaerdist, linguïst en dialectoloog Jan Goossens combineert zijn beide specialismen en presenteert een boeiende studie over de naamgeving van Coppe. Paul van Keymeulen werkt onverdroten verder aan het haast nooit voor mogelijk gehouden monnikenwerk om de branches van de Roman de Renart in het Nederlands te vertalen. Marcel Ryssen en Willy Feliers portretteren twee verwante zielen, rasechte Antwerpenaars, overtuigde Vlamingen, met een voorkeur voor Reynaert en Lange Wapper. Ryssen portretteert in zijn bekende stijl de in 1984 overleden beeldhouwer Albert Poels, die in 1958 in het Sint-Niklase Romain de Vidtspark een haast onsterfelijk Reynaertbeeld creëerde. (De dertigste verjaardag van dit beeld werd in 1988 trouwens aangegrepen om de geboorte van Tiecelijn aan te kondigen.) Feliers kijkt met een grafisch oog naar het werk van de in 2001 70 jaar geworden glazenier en graficus Antoon Vermeylen. Een late verjaardagsgroet aan een fijnzinnig en gevoelig kunstenaar.
Tot slot nog een verjaardagsgroet aan Marcel Ryssen, Reynaerdist pur sang, leermeester en voorzitter van de vzw Tiecelijn-Reynaert.
Gelukkige vijfenzeventigste verjaardag Marcel!
Gelukkige verjaardag, Antoon!
Gelukkige verjaardag, Tiecelijn!
Rik van Daele
Auteursrechtelijk beschermd