Audrey Heijns
Elke regel telt
Zou de Chinese dichter Wang Pu beïnvloed zijn door het werk van Guo Moruo, die onderwerp van Wangs wetenschappelijk onderzoek was? De beschrijving van Guos gedichten als gekenmerkt door ‘de klank van woeste golven en het geluid van donderslagen’ lijkt niet ontoepasselijk voor de gedichten van Wang Pu, waar de haast ongrijpbare beelden van doden, nachtmerries, pijn, bloedkrater, het kerkhof, en zweet elkaar opvolgen. In een interview legt Wang Pu uit dat hij geniet van de spanningen die poëzie kan bieden, elke regel telt. Voorts streeft hij naar de vernieuwing van hedendaagse poëzie door de integratie van fysieke ervaring, persoonlijk bewustzijn en historische verbeeldingskracht.
Toch zijn niet alle gedichten zwaar, ze zijn soms zelfs een beetje speels. Het gedicht ‘Hij is aan het schrijven’ lijkt een glimpje hoop te geven. Er zijn mooie bomen, er is een blij gevoel, en hij drinkt erop. Met de drank is hij in staat de ellende in deze wereld te vergeten: de maan komt zelfs tevoorschijn! Maar helaas, even later is het einde daar, heel onverwachts...