Terras. Jaargang 2019 (16-17)

[p. 37]

Ángela Segovia
Avonturen van Nanet en Bone
Vertaling: Lisa Thunnissen

Nanet had een x bevalling maar Bone steelt de baby met behulp van een jachtgeweer. Bone lijkt gelukkig wanneer hij hem aanraakt. Nanet is heel mooi maar ze weet niets. Ze slaapt alleen in kliniek x. De baby vervangt het konijn. De baby vervangt niet het pizzadeeg. Zo gaan die dingen. Nanet rookt een sigaret op de patio. Ze wankelt niet meer. Ze kijkt naar de greppel, ziet de door wormen omgewoelde aarde.

Het is geen grietje dat op straat zit te zonnen, ze ligt in een bed en de zon ligt naast haar. Bone streelt het deeg van de pizza alsof het een zwangere buik is of een borst. Daarna huilt hij. Daarna springt hij over de muur. Daarna plonst hij in een zwembad. Daarna koopt hij een lot van de buurtloterij. Daarna wint hij niet. Daarna bakt hij de pizza, en die lijkt nu alleen nog op pizza. Daarna huilt hij.

[p. 38]

Nanet drinkt een fles azijn leeg en baddert in een badkuip vol azijn. Rookt rookt rookt. Ze ziet de patio volstromen met vrienden. Nee, het is de greppel. Aarde omgewoeld door vrienden. Het groene zomerzonnescherm maakt schaduwen en iriserende spikkels. Het is niet haar gezicht, ze ligt in een badkuip vol azijn en de zon ligt naast haar. De vader bestaat niet. Onbekend. Verblijfplaats onbekend. Bevalling x, houding x, ieders verblijfplaats onbekend. Nanet stelt zich voor dat de azijn haar uitwist. Maar Bone komt binnen en haalt haar eruit met behulp van een pistool. Hij streelt haar zwangere buik en daarna huilt hij.

[p. 39]

Wij zijn als een korstmos zegt Bone tegen Nanet, jij bent de alg en ik de schimmel, of andersom, dat doet er niet toe, Nanet. Nanet moet bijna overgeven, dat is normaal. Het komt niet door de baby of door het konijn maar door Bone. Bone begrijpt niets, maakt ruzie door de telefoon, doet alsof hij schiet op een kat die aan komt lopen en later op een meneer die aan komt lopen. Dan gaan Nanet en Bone op excursie naar een internetcafé. Nanet speelt met de kauwgomballenautomaat, en Bone spioneert. De baby zijn ze vergeten bij het konijn, Nanet maakt het niet uit, ze wil gewoon een soort leven x met een soort x op een onbekende verblijfplaats. Nanet speelt met de kauwgomballenautomaat. Het duurt maar een seconde, ze ziet een golf naderen met maximale snelheid. Ze blaast kauwgombellen die klappen op haar linkerwang en op haar rechterwang. Het is een construct dat het leven bepaalt, en zo is dat.

[p. 40]

Wanneer hij het laken openslaat stroomt er lichtgevend stof uit. Bone denkt altijd in seksuele metaforen, dat is de waarheid. Nanet wacht in de deuropening, trekt een kous omhoog, trekt de andere omhoog, trekt zichzelf omhoog, de pizzabus in. Klapt het groene zonnescherm uit. Prikt gaatjes met haar saffie zodat het licht figuurtjes maakt op de grond. Bone verschijnt in het raampje en schreeuwt Nanet laat mijn pizzabus met rust je molt hem nog. Het konijn verliest haren in de badkuip terwijl de baby kwijl verliest in zijn kartonnen doos. Nanet en haar kousen. Bone en zijn berg zoete broodjes gedrenkt in liters koffie kijkt uit het raampje en schreeuwt Nanet, wacht! Konijn en baby haar- en kwijlmachines praten niet of wat dan ook.

[p. 41]

Nanet, Bone en een technofeest op een vuilnisberg. Bone die niet kon dansen. Bone die ratten ziet in de kieren In alle kieren. De glazen die oplichten. De staarten die oplichten. Nanet springt over het versteende afval, haar krullende haren springen. Bone krijgt twee ideeën. Het eerste is de ratten wegjagen met behulp van een jachtgeweer. Het tweede is pizza's bakken in zijn pizzabus. Het tweede idee wint met één punt verschil.

[p. 42]

Maar dan komen er een paar gozers voorbij met vishengels en ze vragen Bone of hij een ommetje met ze kan maken naar de haven in zijn pizzabus en Bone zegt, oké gozers, en ze gaan vissen in de haven waar alleen wat vaalwitte vissen zwemmen die zijn vervuild door de olie van de boten maar evengoed proberen ze het terwijl Bone denkt, shit, ik ben Nanet vergeten, en hij zet het op een lopen en shit, ik ben de baby vergeten, en hij zet het op een lopen, en shit, ik ben de pizzabus vergeten, en hij zet het op een lopen, en shit enz., en het houdt nooit op. En Nanet denkt, o, ik weet niet of dit licht bij de zonsopgang hoort of bij de zonsondergang, en o, onbekende verblijf- plaats van alle mensen, en o, ik weet niet of dit licht bij de zonsopgang hoort of bij de zonsondergang en o, misschien is dit het einde van de wereld, en o, we gaan allemaal dood, en o, het konijn en de baby overleven het vast, en o, waar heb ik de kauwgomballen gelaten, en o, waar is Bone, en o, waar is de pizzabus, en o waar is de vuilnisbelt en o o o! En het houdt nooit op.

[p. 43]

Bone pakt de kartonnen doos en zegt tegen de baby: baby, jij en ik zijn als een korstmos, wist je dat korstmossen meer dan duizend of tweeduizend jaar kunnen leven baby? Als je wil mag jij de alg zijn, baby, zegt Bone. De baby lacht en geeft over. Het komt niet door het korstmos en ook niet door Bone en ook niet door het konijn. Het komt gewoon doordat het een baby is. Bone zet de baby op een stuk pizzadeeg en geeft hem een duwtje en het deeg doet alsof het de baby opeet maar nee. Bone denkt aan hoe geweldig dat moet zijn. Hij laat zijn fantasie de vrije loop. Bone in zijn busje fantaseert over een reusachtig pizzadeeg voor hem alleen.