Terras. Jaargang 2018 (14-15)

[p. 169]

René Bohnen
Gedichten

Mensboom
(mijn bloed fluistert namen)

Vannacht ontsproten er wortels aan mijn lijf
kroop ik als schijntwijg over een moeras
ik was magisch en reikte hoog als een hazelaar
mijn ogen liepen uit en stolden tot notenmerg
tot roomkwaliteit en pit van wijsheid
ik groei voor het aangezicht
van de oppergeest van een gedicht
ik ben de droom van een hazelaar ik ben zo oud als zalm
over mij heersen mercurius en de zee

daarom zwemmen vissen en zwemt een god stroomopwaarts door mijn takken
daarom zijn de namen zilver in mijn bloed

Vertaling: Vicky Francken

[p. 170]

Wierslaper

rust in vrede, vreemde zoon, onbekende
jongeling afkomstig uit de vloedstroom, uit
de grijsgroene poel in de onderwaterval, gevist
uit de koele golven bij de binnenbaai, rust
onder water waar jij nog ademhaalt

samen met de gewichtloze kwallen in hun sluiers
geluidloos, de zongele wuivende dansers
in kaaps kelpwoud - rust nou maar, vreemde zoon,
in de klotsende algenvelden, waar duikers met dunne vingers
de zeebodem lezen als braille op zoek naar schelpen, een verlangen
fijnmazig uitgeworpen: laat jouw ogen paarse zeesterren zijn
in een fluorescerende watervlam, rust

tussen de aurora's van vissenschubben en zonnefakkels
en over een jaar zullen we misschien jouw naam eren in volmaakte
weerspiegelingen van de luchtrivier die jij al doende bewoont,
ons gouden, wierbadende strandfantoom

Vertaling: Vicky Francken

[p. 171]

Rooidagen

het fluiten van de wielewaal
overwintert in Afrika
de koperkraan lekt

de indigo struik
en een mistvlaag vlinders
sterven in een pas de deux

vers dodenmasker
oude neushoorn geenhoorn
deze witte bladzijde

alleen op de hof
dansen de kraanvogels op magere poten
in de lengte van het rondeel

amfitheater
kleine blauwe zwaluw in zijn zondagspak
zwiept over de veerman

rode koraalbomen
een kil briesje in ambergras
een mierkaravaan

onze moederplant brandt
in haar blauwe koepel van glas
versregels in rooibos

Vertaling: Vicky Francken

[p. 172]

vuurtong

en toen hij het woord ukhahlamba
uitsprak
kwam er vuur uit
zijn mond

berg
heeft hij gezegd en
oem
hebben de pieken geantwoord oem
echoot
het amfitheater oem

oem
zingt de wind in
graszaden en de staartveren
van langstaartvinken oem
roodborstje, lijster oem
aloë, waterval, tugela rivier oem

[p. 173]

 

en oem loeien de runderen

 

met donker stemgeluid

 

dat wegzinkt in

 

de rimpelstenen

 

 

 

intaba yami, bidden de paters

 

en de priesters in hun grotten, oem

 

dansen de afbeeldingen

 

van antilopen altijd

 

oem

 

 

 

in de sneeuw op

 

de rug van de monnik oem

 

dwarrelen psalmen over

 

de diepe rotskloof bij

 

cathedral peak en oem

 

sjampanjekasteel

 

 

 

door steeds dichtere mist

 

oem het volle alom

 

de ukhahlamba

 

oem oem oem

Vertaling: Emma Crebolder