Vamba Sherif
De stille genialiteit van Saah Millimono
De jonge Liberiaanse schrijver Millimono viel in de literaire wereld voor het eerst op toen hij met zijn nog te voltooien manuscript Boy Interrupted als tweede eindigde bij het Kwani? Manuscript Project van 2013 in Kenia. De Oegandese Jennifer Nansubuga Makumbi, schrijfster van de inmiddels beroemde roman Kintu over het Oeganda van voor de kolonisatie, won de eerste prijs.
Ikzelf kende Millimono al van jaren daarvoor. Een van zijn verhalen ‘Too Late for Flowers’ won de literaire wedstrijd die ik samen met andere Liberiaanse intellectuelen in Liberia en in de diaspora had opgericht: The Liberia Sea Breeze Literary Prize.
Millimono leeft in extreme armoede in Monrovia en heeft daarnaast de pech dat hij een aandoening heeft waardoor hij langzaam doof wordt. Ondanks deze beperkingen is het hem toch gelukt een aantal parels te schrijven waar wij in onze geprivilegieerde levens jaloers op zouden kunnen zijn. Dat is wat ik zeer bijzonder aan hem vind: zijn doorzettingsvermogen, zijn strijd om koste wat kost zijn verhalen met de wereld te delen.
Wat opvalt bij het lezen van zijn verhalen en roman is de eenvoud van zijn taal; de bijna Tjechoviaanse benadering en kijk op de wereld, maar ook het ogenschijnlijke gemak waarmee hij lijkt te schrijven. Hij is het product van de thema's die hij behandelt: armoede, corruptie, het verdwijnen van een moreel besef in de samenleving en de Liberiaanse oorlog die hij van nabij meemaakte. Hij is een van de weinige Afrikaanse schrijvers die, als hij over armoede schrijft, niet ‘pornografeert’, om de schrijver Helon Habila te citeren.
Millimono's bijdrage is een kijkje in de keuken van een veelbelovende schrijver die ons al op jonge leeftijd verrast met zijn originele en scherpe waarnemingen van de wereld.