Terras. Jaargang 2018 (14-15)(2018)– [tijdschrift] Terras– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 204] [p. 204] Fiona Sampson Gedichten Frankensteins Golem Wie is dit die door de duisternis gaat ijlings voortgaat door de schemer in een landschap nog niet vorm gegeven door daglicht vormeloos glijdend schaduw gelijk door het duister en onbekend oord die het duister zowat op de huid draagt spar en rots als vacht draagt wie is dit met ziedende atomen op zijn huid die elektriserend door het duister gaat waar hij begraven lag en van waaruit hij werd opgetild niet door liefde door kracht alleen opgetild uit de dood en gedwongen opnieuw zijn eigen sterven te ondergaan die wegglipt tussen de rotsen (zoals watervallen [pagina 205] [p. 205] het duister doorbliksemen) wie is dit op de berg waar dagen aanbreken langs de rotsen oranje dan roze dan terracotta het licht nieuw en teder gewrocht? Vertaling: Hélène Gelèns / Fiona Sampson / Karlien van den Beukel [pagina 206] [p. 206] Juno's droom Juno ligt in de aarde het grote dromen is begonnen en hoewel ze rent rent en rent door de draaiende aarde zal ze niet bewegen noch brengt ze de schapen thuis noch vangt ze de haas waarvan ze droomt terwijl haar beenderen een witte sikkel vormen terwijl haar schedel zich vult met de wortels van kamille en wilg terwijl ze blaft heeft ze haar bek vol van de goede aarde de geur dringt binnen verandert haar verandert de richting van haar droom ze is aan het rennen nu naar ons toe aan het rennen door de draaiende aarde naar ons toe ze is bijna thuis Vertaling: Hélène Gelèns / Fiona Sampson / Karlien van den Beukel [pagina 207] [p. 207] Voorouders Ik zie ze lopen tussen bomen maar zien is niet meer dan gissen naar de vormen donker afgedrukt in de donkerte als zou het verleden een grote grot zijn waar we hurken zonder benul bij ons vuur terwijl onze dromen achter ons oplichten op de wand waar we onze handen hebben geplaatst waar we ooit onze handen plaatsten om te vangen wat ze daar zagen bewegen waren die beesten die springen en vallen in de donkerte als konden ze de onzen zijn als kwamen ze naar ons toe kwamen ze tot ons door het licht van het vuur Vertaling: Menno Wigman / Fiona Sampson / Willem Groenewegen [pagina 208] [p. 208] Doof Luister je wel je luistert naar de wereld denk je ook al hoor je jezelf keer op keer de donkere taal van de wereld haar schaduwplekken onder de bomen voorbij de lampen het donker dat van je voeten valt zo diep dat je erdoorheen zou kunnen vallen aldoor en hoe luidruchtig de wereld is met het donker tussen de bomen dat krast als parkieten kronkelt door het gras het peilt het midden in je oog de donkere taal van de wereld door je omhoog komt terwijl je valt lieve zelf lieve eenzame zelf val je klankloos woorden vormend zonder geluid Vertaling: Menno Wigman / Fiona Sampson / Willem Groenewegen [pagina 209] [p. 209] De Rogge Hier zijn we lopend in het maanlicht door velden van rogge we gaan door hun bleke zee in de zomernacht drie van ons lopen tussen de gebogen hoofden de gevederde halzen van de heilige rogge waar we gaan opent het veld zich de maan verzilvert het pad vóór ons drie van ons lopend één zal doorgaan en doorgaan lang nadat twee hun honden thuis hebben geroepen één zal over het smalle pad lopen door de zilveren velden waar geen einde aan komt. Vertaling: Elma van Haren / Fiona Sampson / Rosemary Mitchell-Schuitevoerder Vorige Volgende
Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd