Silvia Marijnissen
Inleiding Zang Di
Hoe vaak zijn onze ogen niet groter dan onze maag? Of het nou gaat om iets concreets als eten, of om abstractere dingen als rijkdom of status, we willen altijd meer. De Chinese dichter Zang Di (1964) laat ons in een paar woorden de ironie daarvan zien:
die kleine maag van ons is tegenstrijdig aan
neemt eigenlijk altijd risico's voor de
Uit deze paar regels kunnen we meteen een paar dingen afleiden, namelijk dat de dichter zich graag met grotere levensvraagstukken bezighoudt, zich waarschijnlijk zorgen maakt om de toekomst van de wereld en daar op een eigenzinnige wijze mee omgaat door onze ‘kleine’ maag tegenover de nietigheid van de wereld te stellen. In het Chinees kun je zeggen dat iemand een ‘grote maag heeft’, of ‘grote trek heeft’ om aan te geven dat hij of zij ambitieus is, iets dat we ook vanuit het Nederlands begrijpen, Zang Di speelt met die connotatie door hier de nietigheid van de maag, van onszelf, te benadrukken.
Na zijn studie en doctoraat aan Peking University in 1997 werd Zang Di docent Chinese literatuur aan dezelfde universiteit. Als dichter deed hij zijn eerste stappen in de jaren tachtig tijdens zijn universitaire studie. Inmiddels heeft hij tal van bundels gepubliceerd en helpen publiceren, en won in China vele prijzen voor zijn poëzie. Daarnaast werkt hij als criticus, vertaler en redacteur. In China wordt Zang Di tot de ‘Intellectuele school’ gerekend, maar dat etiket zou zijn werk zeker tekortdoen.
Zang Di komt in zijn poëzie naar voren als een echte denker, hij filosofeert bijvoorbeeld over de veranderde manier waarop mensen tegen leven en dood aankijken, de onmogelijkheid voor sommigen om langdurige relaties aan te knopen, of de vraag naar de essentie van het leven, maar hij doet dat niet vanuit een ivoren toren, hij staat juist midden in de wereld door op humoristische en zintuigelijke wijze zijn observaties te geven en vragen te stellen. Grote vraagstukken worden teruggebracht tot elementen uit het alledaagse leven. Als hij woorden met erwten vergelijkt zie je ze groen door de pan rollen, en op voortreffelijke wijze weet hij in deze selectie paddenstoelen, forsythia en mieren in al hun geuren en kleuren tot leven te wekken. Het gedicht ‘De inleiding tot de studie van een sneeuwlaag’ heeft ook werkelijk iets koels over zich.
Zang Di is een goede observator met veel verbeeldingskracht. Geen wonder dat bij hem buskaartjes tegelijk ook bioscoopkaartjes en lottokaartjes zijn.