Terras. Jaargang 2017 (12-13)

[p. 41]

Ruth Lasters
Drie gedichten

Porie

Als je beseft dat de zwembadladdermaker
en de brandladderfabrikant een en dezelfde is

dán dus ben je het, onomkeerbaar volwassen.
Als je je erover verbaast dat het kan, dat evacuatieladders
vervaardigd voor de absolute onwaarschijnlijkheid

vaker besteld en duurder zijn van groter
economisch belang dan treden voor in frisopspattend
chloorwater. Vooral in de zomer als die laatste soort

aldoor trap-op-trap-af wordt gebruikt moet
zo'n maker van zelden echt betreden vluchtladders
soms bevreemd in een onwerkelijk aangevoelde seconde

als in een uitvergrote porie
vallen waardoor de dag de lederhuid in slingert van talgnaar
talgklier. Om heraansluiting met alles te hebben

volstaat één aanraking, één door iemand teruggestreken
armhaar, maar het gebeurt niet. Iedereen is

zwemmen.

[p. 42]

Erwt

De man die het ‘er’ uit de erwten probeerde te halen
werd langzaamaan

graatmager/gek, vergeefs in elke erwt
een exclusieve smaak zoekend, maar niets dan

eenderheid proevend. Zijn dag uitgestippeld
in rijen van drieduizendzeshonderd groene

groentestippels, was de nacht niet meer dan het blootsvoets
erover lopen en dan één blauw uur de voldoening van

zolen vol geplette - . Ergens
wist hij ook wel dat erwten eigenlijk gewoon zaden zijn uit peulen

en niet het hier en nu in de meest compacte, echtste
vorm. Soms schoof hij erwten als hoezen over zijn tanden

en trachtte zo met zichzelf in de spiegel te lachen om zijn erwtenernst,
tot er daarbij één zijn luchtpijp in glipte en eindelijk

wel iets bepalend, verstrekkend werd, onuithoestbaar,
eeuwig reuzegewichtig, er.

[p. 43]

Poot

Is het niet prachtig dat juist vogels
met de duidelijkste verliesstrategie

(het waden op één poot tegen lichaamswarmteval)
het olijkst zijn van kleur

roze?

Sinds ik flamingo's zag
naast reigers die probleemloos op twee poten kou verbijten

weet ik het zeker: niet-winnaars hébben
kwijt als voorraadkuilen waarin bodemhard, mul desnoods,
extreme zelfbewoonbaarheid.

Het kan ook makkelijker, zo: als ik gewoon non-stop
die flamingo van op reis
haarscherp zie waden op zijn linkerpoot
en op zijn rechter- jij. Dan baadt hij in

zekere zin op beide tegelijk, houden wij in het hoofd
toch weer staande een soort
reiger.