Vicky Francken
Ontsporen en ontstaan
Jérôme Game (1971) is een dichter die bundels publiceert, klankpoëzie ten gehore brengt, videogedichten maakt en essays schrijft. Hij werkt als universitair hoofddocent film en filosofie aan de American University in Parijs en als post-doc-onderzoeker aan de Université Paris 8 en de prestigieuze Ecole Normale Superiéure-Lettres et Sciences Humaines. Eerder gaf hij les op Cambridge en ontving hij een beurs van verschillende universiteiten, het Institut Français, het Centre National du Livre en de British Council, voor zijn onderzoek naar hedendaagse cultuuruitingen in relatie tot identiteitsvorming. Hij is geïnteresseerd in narratieve structuren en in zowel visuele als verbale representaties van ‘het zelf’.
Volgens Game zijn genregrenzen er om overschreden te worden; de schrijver en de kunstenaar zijn geen gijzelaars, mogen zich niet laten opsluiten binnen genreaanduidingen, maar zijn vrij om kunstvormen de dialoog met elkaar aan te laten gaan. Voordragen doet hij daarom vaak samen met muzikanten, dansers, beeldend kunstenaars of regisseurs: beeld en geluid zijn belangrijk voor zijn ‘installaties’. Ook zijn poëzie op papier lijkt te zijn ontstaan door het oog van een ‘tekstuele camera’. Belangrijke thema's in zijn werk zijn het beeld en de werkelijkheid, de taal en de (on)verstaanbaarheid.
In de in 2004 verschenen bundel écrire à même les choses, ou (schrijven op de dingen zelf, of) staan gedichten die gekenmerkt worden door zowel complexe als fragmentarische zinsstructuren. Ellipsen zijn aan de orde van de dag. Woorden en zinnen vallen in fragmenten uiteen of worden juist op originele wijze samengeraapt. Er wordt geknipt - in de taal, in de klank, in de betekenis - en geplakt, al stotterend ontspoort én ontstaat het gedicht.
Kleine noot voor de Nederlandstalige lezer: in gedicht 3. wordt tussen allerhande tekstuele uitdagingen ook nog eens Spaans gesproken. Ik heb besloten om het Spaans in de vertaling te handhaven, omdat het anderstalige, het - ook voor de Franstalige lezer! - niet meteen begrijpelijke uiteraard van belang is.Ga naar voetnoot1. Taal spreekt. Ook als wij de taal niet spreken. En, geheel volgens de visie van Game: uiteindelijk zijn het juist de vluchtwegen van de desintegratie (dat wat we niet thuis kunnen brengen) die ons thuis zullen brengen.