Terras. Jaargang 2015 (08-09)

(2015)– [tijdschrift] Terras– rechtenstatus



[pagina 129]
Miek Zwamborn Twee gedichten Krachtens welke natuurwet twee Amerikaanse boeren, één in '28 en één in '51 omschreven het oog van een orkaan als een wand van wolken waarin vuurspiralen zich van kleine tornado's probeerden los te rukken slaap bij vuil weer op je buik vermijd tenten en bomen geen wind kan ooit zo volkomen koud zijn en ontstromen zonder neerslag van vuurzaden loop weg naar het westen of slaap binnen waar donderslag niets zal raken de schichten te ruste legt tam lijkt te worden - wieling of werveling wind bevat ook verticale componenten, opklaringen! het krimpend oog van een orkaan is niet ongevaarlijk je kunt er nog altijd een stoel tegen je hoofd geslingerd krijgen.

[pagina 130]
Uitspansel Dwars op de wind loopt een wezen van sneeuw gewapend met spiegels traag trekt het de zee achter zich aan explosies van meeuwen omcirkelen rukwinden van verdwenen dagen omhoog valt de dag uit de nacht landinwaarts vangt een staande hand de koele adem wind waait uit de ogen weg wrikt 's nachts het spreken los vloeit in handen uit tot meren.