Heleen Oomen
Over ‘De schikking’ van Fabio Morábito
Fabio Morábito werd in 1955 in Alexandrië geboren, als kind van Italiaanse ouders. Hij groeide op in Milaan en verhuisde op zijn vijftiende naar Mexico-Stad, waar hij nog steeds woont. In 1985 debuteerde hij met de dichtbundel Lotes baldíos (‘Lege kavels’), waarna nog twee dichtbundels, drie verhalenbundels, een roman en een aantal essays volgden. Zijn werk werd bekroond met de Premio Carlos Pellicer (1995), de Premio Nacional de Poesía Aguascalientes (1991) en de Premio Antonin Artaud de Narrativa (2006). Hoewel Italiaans zijn moedertaal is, publiceert Morábito al zijn werk in het Spaans. Naast schrijver is hij vertaler uit het Italiaans, onder andere van de verzamelde gedichten van Eugenio Montale. Van zijn eigen werk verschenen vertalingen in het Duits, Frans en Engels.
‘De schikking’ is het eerste verhaal uit de bundel La vida ordenada (‘Een geordend leven’) die verscheen in 2000. Een geordend leven, dat is waar de personages in dit boek naar streven. Maar wie orde op zake wil stellen, heeft misschien eerst de regie nodig, en daaraan ontbreekt het de hoofdpersonen uit deze verhalen ten enenmale. Ze zitten vast in een andere, onvrijwillige orde, een sleur die ze maar niet kunnen doorbreken. De controle ontglipt hun zelfs binnen dat afgebakende gebiedje waar iemand bij uitstek zijn gang kan gaan: het eigen huis.
In ‘De schikking’ pikken een stel imperialistische buren de helft van andermans flat in en markeren de grens met een stevige muur en een gordijn. Dat absurde gegeven deed me bij eerste lezing denken aan de grens tussen Mexico en de Verenigde Staten, die honderden kilometers lange afrastering die dwars door een gebied loopt dat overigens ooit bij Mexico hoorde. De Border Fence doet op foto's even surrealistisch aan als het gordijn uit dit verhaal. Maar Morábito zelf legt in een interview uit dat ‘De schikking’ gebaseerd is op een droom waarin hij zijn oom en tante bezocht in de stad waar hij is opgegroeid. Het verhaal speelt zich dan ook niet af in Mexico, maar in een geabstraheerde versie van Milaan.
Op de volgende pagina's is de eerste helft van ‘De schikking’ te lezen.