Terras. Jaargang 2012 (02-03)

[p. 73]

Amy Károlyi en Sándor Weöres
Gedichten
Vertaald uit het Hongaars door Mari Alföldy

Amy Károlyi

De dag vertoont het aanschijn van de nacht,
de nacht vertoont het aanschijn van de dag.
Welk is de voorkant en welk is de keerzij,
Welk is de oester en welk is de schelp?

Welk is het aangezicht en welk het masker?
Voortdurend wisselen ze van gelaat
wat groen is hier, is bij de ander zwart
wat licht is hier, is donker weer daarginds.

Welk van de twee gezichten is het ware?
Ze lijken op elkaar als tweelingbroers.
De wereld mag zich van hen niet vervelen,
dus wisselen ze licht en schaduw af.

[p. 74]

Sándor Weöres

Suiker was ik,
ben gesmolten in de melk van de avondschemer
- zeg niet dat ik er niet meer ben.

Ik ben van één kamer naar de andere gegaan
de gekleurde kamer verruild
voor de kamer zonder kleuren
de vormen voor de stralen.

Mijn gezicht was eerst naar het licht gekeerd,
op de muur de schaduw van mijn rug.
Nu ben ik licht
en als je voor me staat
omvlecht ik je gezicht met stralen
en werp ik op de muur de schaduw van je rug.